آخرین باری که از هوش مصنوعی استفاده کردید چه زمانی بود؟ برای اکثر مردم، پاسخ بسیار اخیرتر از چیزی است که فکر می‌کنند. هوش مصنوعی به‌صورت اجتناب‌ناپذیری در زندگی ما نفوذ کرده است، و این بدان معناست که برخی ممکن است به‌طور ناخواسته و ناخودآگاه به آن وابسته شده باشند. اما در زمانی که جهان در حال عبور از امواج تغییرات سریع است، ظهور هوش مصنوعی به عنوان دستیار جمعی انسان‌ها واقعاً جای تعجب ندارد. این دوره، زمان بسیار هیجان‌انگیزی برای نوآوری است؛ هوش مصنوعی در حال ادغام شدن با همه چیز است. اما این سؤال مطرح می‌شود: آیا جهان به‌صورت ناخودآگاه در حال معتاد شدن به هوش مصنوعی است؟ و اگر چنین است، چرا لحظه‌ای توقف نکنیم و به این فکر نکنیم که چگونه می‌توان از آن برای رشد و توسعه آگاهانه، به‌ویژه در محیط کار و برای زنان در محیط کار، استفاده کرد؟

نفوذ هوش مصنوعی در زندگی روزمره

برای نشان دادن اینکه چقدر هوش مصنوعی در زندگی ما نفوذ کرده، می‌توانید یک روز معمولی از زندگی یک «معتاد به هوش مصنوعی» را تصور کنید. مثلاً، این فرد توسط یک دستیار هوش مصنوعی از خواب بیدار می‌شود، که زنگ هشدار را متناسب با الگوهای خواب او تنظیم کرده است. هنگام آماده‌شدن برای کار، دستیار هوش مصنوعی اخبار شخصی‌سازی‌شده، به‌روزرسانی‌های آب‌وهوا و پیام‌های خوانده‌نشده را به او نشان می‌دهد. در همین حال، یک قهوه‌ساز هوشمند که با هوش مصنوعی کار می‌کند، هر روز در زمان مشخصی شروع به درست کردن قهوه می‌کند — الگوریتم آن طوری آموزش دیده که به‌طور غریزی یاد می‌گیرد فرد چه زمانی به قهوه نیاز دارد.

در راه کار، یک اپلیکیشن حمل‌ونقل هوشمند بهترین مسیر را نشان می‌دهد و به‌طور خودکار فرد را از هرگونه مشکل در سیستم حمل‌ونقل عمومی محل زندگی‌اش مطلع می‌کند. در محل کار، فرد تمام روز از هوش مصنوعی استفاده می‌کند؛ خلاصه‌سازی اطلاعات، رونویسی جلسات، تصحیح متون و سازمان‌دهی کارها تنها برخی از مثال‌ها هستند. وقتی فرد به خانه برمی‌گردد، یخچال هوشمند او اطلاع می‌دهد که شیر کم دارد و بر اساس مواد داخل یخچال، پیشنهاداتی برای شام ارائه می‌کند. و در پایان یک روز طولانی، فرد می‌نشیند تا تلویزیون تماشا کند، که به‌طور طبیعی پیشنهادات هوش‌مصنوعی‌شده‌ای را بر اساس ترجیحات و میانگین زمان تماشای او نمایش می‌دهد.

بهره‌برداری از قابلیت‌های هوش مصنوعی در محیط کار

پتانسیل هوش مصنوعی برای رشد بلندمدت کارمندان، به‌ویژه زنان در محیط کار، بسیار امیدوارکننده است. این فناوری اغلب به عنوان یک ابزار پشتیبان استفاده می‌شود تا به افراد کمک کند بازدهی بیشتری داشته باشند و بر کارهایی تمرکز کنند که به مهارت‌ها و تخصص آن‌ها نیاز دارد؛ موارد استفاده ذکر شده در روز کاری یک معتاد به هوش مصنوعی گواه این موضوع است. در واقع، ۷۵ درصد از کارمندان در سراسر جهان از هوش مصنوعی در کار خود استفاده می‌کنند؛ ۹۰ درصد می‌گویند این فناوری به آن‌ها کمک می‌کند زمان کمتری هدر دهند و ۸۴ درصد معتقدند که به آن‌ها کمک می‌کند خلاق‌تر باشند. در حالی که ابزارهای هوش مصنوعی می‌توانند به‌طور غیرمستقیم به توسعه کمک کنند، همچنین می‌توانند تأثیر مستقیم‌تری بر رشد و شکوفایی کارمندان در محیط کار داشته باشند.

مربیگری مبتنی بر هوش مصنوعی: ابزاری برای توسعه کارکنان

به عنوان مثال، مربیگری مبتنی بر هوش مصنوعی را در نظر بگیرید. این فناوری می‌تواند نیازهای متنوعی را برآورده کند؛ از افزایش اعتمادبه‌نفس پیش از یک جلسه مهم گرفته تا کمک به یک کارمند برای تعیین اهدافی که او را به سمت یک نقش رهبری سوق دهد. مربیگری با هوش مصنوعی همچنین قابلیت مقیاس‌پذیری بالایی دارد و می‌تواند به سرعت برای حمایت از کل نیروی کار گسترش یابد و به‌صورت ۲۴ ساعته و هفت روز هفته در دسترس باشد. بنابراین، اگر یک کارمند تازه‌استخدام‌شده در آستانه‌ی یک گفت‌وگوی دشوار با یکی از اعضای تیم باشد و به حمایت فوری نیاز داشته باشد، می‌تواند به‌سرعت با مربی هوش مصنوعی خود مشورت کند تا نگرانی‌هایش را کاهش دهد، بهترین روش‌ها را توسعه دهد و بازخوردی آنی دریافت کند. مدیران نیز می‌توانند از داده‌های تجمیع‌شده‌ی جلسات مربیگری هوش مصنوعی استفاده کنند تا مسیر پیشرفت کارکنان خود را ترسیم کرده و رشد آن‌ها را مستند کنند.

ضرورت نظارت انسانی در استفاده از هوش مصنوعی

اما در میان هیجان پیرامون پتانسیل هوش مصنوعی، ضروری است که همچنان فضایی برای نظارت انسانی حفظ شود. کاربردهایی مانند مربیگری همچنان به مهارت‌های نرم مانند همدلی، تفکر انتقادی و ارتباط مؤثر متکی هستند، بنابراین مهم است که هوش مصنوعی مکمل انسان باشد، نه جایگزین آن. نظارت انسانی تضمین می‌کند که ابزارهای هوش مصنوعی منصفانه و بدون سوگیری عمل کنند، اطلاعات شخصی و داده‌ها محفوظ بمانند و کارکنان در موقعیت‌های حساس‌تر حمایت لازم را دریافت کنند. علاوه بر این، کسب‌وکارها باید در مورد نحوه‌ی استفاده از ابزارهای هوش مصنوعی در محیط کار شفاف و صادق باشند. این شفافیت موجب افزایش اعتماد و اطمینان کارکنان خواهد شد.

آینده هوش مصنوعی در محیط کار

هیچ‌گاه زمانی بهتر از اکنون برای کشف امکانات بی‌پایان هوش مصنوعی وجود نداشته است. به همین ترتیب، سازمان‌ها نیز فرصت طلایی دارند تا با ابزارهای هوش مصنوعی آزمایش کرده و ببینند که چگونه می‌توانند کارکنان خود را شادتر، کارآمدتر و خلاق‌تر کنند. افزایش بهره‌وری یک شروع عالی است، اما تنها آغاز راه محسوب می‌شود. با استفاده آگاهانه از هوش مصنوعی برای تقویت اعتمادبه‌نفس، توسعه مهارت‌ها یا ارتقای سلامت و رفاه – در حالی که همیشه نظارت انسانی حفظ می‌شود – کارکنان می‌توانند مرزهای توانایی‌های این فناوری را گسترش داده و دوره‌ای جدید از رشد و تحول را در محیط کار جهانی رقم بزنند. مدل‌های ترکیبی که متناسب با نیازهای صنعتی طراحی شده‌اند، احتمالاً بهترین راه‌حل متعادل خواهند بود.

تعامل کارکنان و نقش هوش مصنوعی

شرکت‌ها باید در فناوری بهتر و استراتژی‌های مدیریتی سرمایه‌گذاری کنند تا بهره‌وری کاهش نیابد، فارغ از اینکه کارکنان در کجا کار می‌کنند. تعامل کارکنان یک عنصر کلیدی است. کارکنان انعطاف‌پذیری را ارزشمند می‌دانند، اما آن‌ها همچنین خواهان ارتباطات معنی‌دار، مشاوره و همکاری هستند – عواملی که ممکن است در محیط‌های دورکاری دست‌یابی به آن‌ها دشوارتر باشد. آینده کار نه به بازگشت به هنجارهای پیش از همه‌گیری برمی‌گردد و نه به پذیرش کورکورانه هر روند جدید. بلکه به یافتن تعادلی است که هم برای کسب‌وکارها و هم برای کارکنان کارآمد باشد – تعادلی که بهره‌وری را حفظ کند، رفاه را تقویت کرده و از رشد اقتصادی بلندمدت پشتیبانی کند.

نقش رهبران در محیط‌های کاری آینده

نقش ما به عنوان رهبران محیط‌های کاری این است که این پیچیدگی‌ها را با یک رویکرد عملی و استراتژیک هدایت کنیم. شرکت‌هایی که در این فضای در حال تحول موفق خواهند بود، آن‌هایی خواهند بود که گوش می‌دهند، سازگار می‌شوند و سیاست‌هایی را پیاده‌سازی می‌کنند که با اهداف کسب‌وکار و انتظارات تغییر یافته نیروی کار هم‌راستا باشد. این موضوع به‌ویژه برای زنان در محیط کار که ممکن است با چالش‌های خاصی مانند تعادل بین کار و زندگی شخصی مواجه باشند، اهمیت بیشتری پیدا می‌کند.

نویسنده: سید مهدی هاشمی