بخش عمده‌ای از زندگی ما در محیط کار سپری می‌شود، چه در دفتر باشد و چه در خانه. احساس خستگی، ناامیدی یا حتی غرق شدن در کار، برای بسیاری از افراد پدیده‌ای رایج است. اما آیا اگر در بهترین محل کار دنیا فعالیت کنیم، می‌توان این احساسات را کاهش داد؟

راب گافی و گرت جونز در سال ۲۰۱۳ مقاله‌ای منتشر کردند که در آن به این پرسش مهم پرداختند: «چگونه می‌توان بهترین محل کار دنیا را ایجاد کرد؟» مدیران شرکت‌های برتر جهان پاسخ‌های مشابهی ارائه کردند:

• تفاوت‌های فردی در محیط کار باید مورد توجه و پرورش قرار گیرد.
• اطلاعات به‌صورت شفاف ارائه شود و از تحریف یا پنهان‌کاری پرهیز شود.
• شرکت‌ها باید برای کارکنان خود ارزش‌آفرینی کنند، نه اینکه صرفاً از آن‌ها بهره‌کشی نمایند.
• سازمان باید نمایانگر یک هدف معنادار باشد و کارکنان حس کنند که بخشی از یک مأموریت ارزشمند هستند.
• خودِ کار باید برای فرد رضایت‌بخش و انگیزه‌بخش باشد.
• مقررات و سیاست‌های سازمانی باید منطقی، عادلانه و مناسب باشند.

باوجوداینکه این ویژگی‌ها در نگاه اول بدیهی به نظر می‌رسند، اما تنها تعداد اندکی از شرکت‌ها هر شش مورد را به‌طور کامل در فرهنگ سازمانی خود جای داده‌اند. برخی از این اصول با یکدیگر ناسازگارند و برخی دیگر به دلیل دشواری، هزینه‌های بالا یا نیاز به زمان زیاد، به‌سختی اجرا می‌شوند. تقریباً همه آن‌ها نیازمند ایجاد تعادل دقیق میان منافع متضاد و بازنگری در نحوه تخصیص زمان، منابع و توجه هستند.

علاوه بر این، باید توجه داشت که حقوق و مزایای رقابتی به‌تنهایی نمی‌توانند رضایت شغلی را تضمین کنند. در واقع، شغلی که تعادل مناسبی میان کار و زندگی شخصی برقرار کند، از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است. یک کارمند تمام‌وقت، بیش از یک‌سوم عمر خود را در محیط کار می‌گذراند، بنابراین منطقی است که به همان اندازه که نگران میزان درآمد خود است، به تعادل بین کار و زندگی نیز اهمیت دهد.

همچنین، دیده‌شدن و به‌رسمیت‌شناختن دستاوردها برای کارکنان ارزش زیادی دارد. بسیاری از افراد می‌خواهند اطمینان یابند که زحماتشان نادیده گرفته نمی‌شود و تلاش‌هایشان به نتایج ملموسی منجر می‌شود. به همین دلیل، ارتباطات شفاف و بازخورد مؤثر نقش کلیدی ایفا می‌کنند. شرکت‌ها باید همان سطح از صداقت و شفافیتی را که از کارکنان خود انتظار دارند، در قبال آن‌ها نیز رعایت کنند. بسیاری از کارکنان معتقدند که بازخورد کافی دریافت نمی‌کنند، یا بازخوردهایی که دریافت می‌کنند، برای رشد و بهبود آن‌ها مؤثر نیست. بنابراین، شرکت‌ها باید انتظارات مشخصی تعیین کنند و فضایی ایجاد کنند که در آن کارکنان بتوانند آزادانه برای دریافت کمک یا ارائه بازخورد اقدام کنند.

در نهایت، افراد تمایل دارند در محیطی کار کنند که با ارزش‌های شخصی آن‌ها همسو باشد و انگیزه لازم را برای پیشرفت و تلاش بیشتر فراهم کند. وظیفه صاحبان کسب‌وکار و مدیران این است که اطمینان حاصل کنند که همه کارکنان درک درستی از نقش خود در سازمان دارند و علاوه بر دریافت حقوق و مزایا، دلایل قانع‌کننده‌ای برای رضایت از حضور در محیط کارشان داشته باشند.

نویسنده: سیدمهدی هاشمی