معنای واقعی اهمیت دادن به رفاه کارکنان در سازمان شما چیست؟ نگاهی به وضعیت مزایای مراقبت بهداشتی پس از خروج کارکنان بیندازید. این آزمون ساده نشان می‌دهد که آیا یک شرکت حمایت از سلامت را به‌عنوان یک محرک اساسی در فرهنگ محیط کار در نظر می‌گیرد یا فقط آن را به‌عنوان یک امتیاز اضافی در بسته مزایا ارائه می‌دهد. با توجه به اینکه استرس و فرسودگی شغلی سالانه هزینه‌های زیادی را به کسب‌وکارها تحمیل می‌کند، اکنون زمان آن رسیده است که بررسی کنیم آیا رویکرد ما به رفاه کارکنان واقعاً هدف مورد نظر را محقق می‌کند یا خیر.

حضورگرایی: هزینه پنهان برای کسب‌وکارها

“حضورگرایی” – حالتی که کارکنان با وجود بیماری به کار ادامه می‌دهند – یک هزینه پنهان و قابل توجه برای کسب‌وکارها به شمار می‌آید، زیرا نه تنها بهره‌وری را کاهش می‌دهد، بلکه در بلندمدت بر سلامت کارکنان نیز تأثیر منفی می‌گذارد. این پدیده نشان‌دهنده این است که سازمان‌ها باید به جای تشویق کارکنان به حضور فیزیکی در محل کار، بر سلامت و رفاه آن‌ها تمرکز کنند.

چالش تداوم حمایت از سلامت کارکنان

تصور کنید کارمندی از طریق برنامه سلامت روان سازمان خود، رابطه‌ای مبتنی بر اعتماد با یک درمانگر برقرار کرده است. آیا پیشرفت شغلی او باید به معنای قطع این حمایت حیاتی باشد؟ یا کارمندی که به یک بیماری مزمن مبتلاست – آیا باید با هر تغییر شغل، تمام مسیر درمان خود را از ابتدا آغاز کند؟ این موضوع فقط مربوط به مدیریت مزایا نیست، بلکه به اعتماد و اصالت فرهنگی مربوط می‌شود. زمانی که شرکت‌ها به رفاه کارکنان به‌عنوان یک امتیاز قابل معامله نگاه می‌کنند، نه به‌عنوان بخشی اساسی از فرهنگ سازمانی خود، فرصت عمیق‌تری برای ایجاد روابط پایدار با کارکنان خود را از دست می‌دهند.

حمایت واقعی از رفاه کارکنان

حمایت واقعی از رفاه کارکنان باید بازتابی از ارزش‌ها و تعهدات سازمان به نیروی انسانی خود باشد، نه صرفاً بخشی از استراتژی جبران خدمات و مزایا. این چالش بر شرکت‌ها در هر اندازه‌ای تأثیر می‌گذارد. شرکت‌های بزرگ معمولاً بسته‌های بهداشتی جامع ارائه می‌دهند، اما در حفظ تداوم این خدمات با مشکل مواجه هستند. از سوی دیگر، کسب‌وکارهای کوچک ممکن است مزایای انعطاف‌پذیری ارائه دهند، اما با موانع مالی برای پوشش‌دهی جامع روبه‌رو می‌شوند. نتیجه این وضعیت چیست؟ یک سیستم پراکنده که در آن جابه‌جایی شغلی اغلب به معنای اختلال در روند دریافت مراقبت‌های درمانی است.

نوآوری در صنعت برای حمایت از سلامت کارکنان

صنعت در حال واکنش به این چالش‌ها به شیوه‌های متنوعی است. نهادهای حرفه‌ای در حال بررسی مدل‌هایی برای پوشش مستمر هستند که اعضا را در طول مسیر شغلی‌شان حمایت می‌کنند. انجمن‌های صنفی نیز در حال توسعه رویکردهای مشترکی برای حفظ پشتیبانی پایدار در میان شرکت‌های عضو هستند. این نوآوری‌ها نشان‌دهنده این است که سازمان‌ها به تدریج به اهمیت حمایت مداوم از سلامت کارکنان پی می‌برند.

نگاه رو به جلو: کارفرمایان آینده‌نگر

کارفرمایان آینده‌نگر به دو حقیقت اساسی واقف هستند: کارکنان سالم بهره‌وری و تعهد بیشتری دارند و حتی حمایت‌شده‌ترین اعضای تیم نیز ممکن است در نهایت به دنبال فرصت‌های جدید باشند. این سازمان‌ها درک می‌کنند که تعهد واقعی به سلامت کارکنان – فراتر از مرزهای اشتغال – فرهنگ‌های قوی‌تری ایجاد می‌کند و از کارکنان، سفیران قدرتمندی برای برند خود می‌سازد.

چالش اصلی: ایجاد تعادل میان نیازهای متضاد

هر سازمان باید مسیر خاص خود را بر اساس فرهنگ، منابع و نیازهای نیروی کارش پیدا کند. آنچه برای یک شرکت چندملیتی جهانی مؤثر است، ممکن است برای یک تولیدکننده منطقه‌ای مناسب نباشد. برخی ممکن است حمایت مداوم از سلامت را ایده‌آل‌گرایانه یا بیش از حد سخاوتمندانه بدانند. با این حال، شواهد تجاری این رویکرد بسیار قانع‌کننده است. تحقیقات نشان می‌دهد شرکت‌هایی که فرهنگ رفاه قوی دارند، ۴۱ درصد هزینه‌های کمتری در حوزه مراقبت‌های بهداشتی متحمل می‌شوند و ۶۲ درصد تعامل بالاتری از سوی کارکنان خود مشاهده می‌کنند. زمانی که کارکنان جدا شده از شرکت، مراقبت واقعی نسبت به رفاه خود را تجربه می‌کنند، به سفیران واقعی فرهنگ سازمان پیشین خود تبدیل می‌شوند.

روندهای کنونی و آینده سلامت در محیط کار

روندهای کنونی نشان می‌دهد که این تغییر در حال وقوع است. با توجه به اینکه ۶۱ درصد از مدیران ارشد گزارش داده‌اند که به دلیل تعارضات ناشی از وظایف مراقبتی، شغل خود را ترک کرده‌اند و هزینه جایگزینی کارکنان متخصص بین ۵۰ تا ۲۰۰ درصد از حقوق سالانه آن‌ها متغیر است، حمایت از دسترسی مداوم به خدمات بهداشتی تنها یک اقدام اخلاقی نیست – بلکه یک تصمیم هوشمندانه تجاری نیز هست.

زمان تغییر: بررسی رویکرد سازمان‌ها به رفاه کارکنان

چالش پیش روی رهبران منابع انسانی کاملاً مشخص است: بررسی کنید که آیا رویکرد شما به مزایا نشان‌دهنده درک عمیقی از این موضوع است که سلامت کارکنان چگونه موفقیت کسب‌وکار را هدایت می‌کند، یا صرفاً مجموعه‌ای از مزایا برای حفظ حضور افراد در سازمان است. البته می‌دانیم که این مسئله به همین سادگی نیست و پاسخگویی به نیازهای یک نیروی کار متنوع، خود یک اقدام متعادل‌کننده همراه با پیامدهای اعتباری است.

با توجه به افزایش چالش‌های سلامت روان، کارفرمایان نقشی فزاینده در سلامت عمومی ایفا می‌کنند. حمایت از دسترسی مداوم و بدون وقفه به خدمات بهداشتی – حتی در دوره‌های تغییر شغلی – برای ایجاد نیروی کاری سالم‌تر و پربازده‌تر حیاتی است. معیار سنجش همچنان ساده اما گویاست: زمانی که کارکنان سازمان را ترک می‌کنند، چه اتفاقی برای مزایای بهداشتی آن‌ها می‌افتد؟ پاسخ به این پرسش می‌تواند به وضوح نشان دهد که آیا شما رفاه کارکنان را به‌عنوان یک عنصر اساسی در فرهنگ سازمانی خود می‌بینید یا فقط یک مزیت جانبی. مهم‌تر از آن، این پاسخ می‌تواند نشان دهد که شما چقدر برای آینده سلامت در محیط کار آماده هستید – آینده‌ای که در آن اعتماد و مراقبت واقعی از رفاه افراد، به عوامل متمایزکننده کلیدی در رقابت بر سر جذب استعدادها تبدیل می‌شوند.

نویسنده: سیدمهدی هاشمی